عصر عینک‌های هوشمند؛ وقتی چشم‌ها بیشتر می‌بینند

اما دلیل محبوبیت انفجاری عینک هوشمند متا چه بود؟ می‌توان به سه مورد اشاره کرد.

با رشد سریع بازار گجت‌های پوشیدنی و هدست‌های واقعیت مجازی، کمپانی‌های بزرگ مانند گوگل، مایکروسافت و متا، سرمایه‌گذاری هنگفتی در بخش تحقیق و توسعه‌ی این نوع محصولات انجام داده‌اند. به نظر می‌رسد با ادغام هوش مصنوعی و عینک‌های هوشمند، سبک زندگی ما انسان‌ها تغییرات اساسی را تجربه خواهد کرد.

عینک‌های مجهز به هوش مصنوعی با ارائه‌ی اطلاعات زنده و لحظه‌ای نسبت به محیط پیرامون و ایجاد تعامل بین محیط فیزیکی و دیجیتالی، درهای جدیدی را رو به این دنیای هیجان‌انگیز گشوده‌اند. در این بین، شرکت گوگل با عرضه‌ی (نه‌چندان موفقیت‌آمیز) Google Glass، شرکت مایکروسافت با عرضه‌ی Microsoft HoloLens و شرکت اپل با عرضه‌ی Vision Pro تمام تلاش خود برای نمایش نمایی از دنیای آینده‌‌ی انسان‌ها را به کار گرفتند.

درحال‌حاضر بازار عینک‌های هوشمند حسابی داغ است و تقریباً هر برندی سعی دارد در این بازار سهمی داشته باشد؛ ازجمله عینک ۴۰۰ دلاری Mijia Glasses Camera شیائومی با دوربین دوگانه و قابلیت ترجمه زنده، عینک واقعیت افزوده‌ی Smart Viewer کوالکام که از وای فای و بلوتوث استفاده می‌کند یا عینک ایرویژن M1 ایسوس که از نمایشگر میکرو اولد و وضوح 1080p بهره می‌برد.

البته بازار گجت‌های پوشیدنی هنوز در آغاز راه است و مسیر زیادی برای رشد، شکوفایی و بلوغ در پیش دارد. به همین دلیل، اغلب گجت‌های پوشیدنی موجود در بازار با مشکلات و محدودیت‌های خاص خود دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

مشکل اصلی این گجت‌ها این است که کاربران حاضر به استفاده‌ی طولانی‌مدت از آن‌ها نیستند. این محصولات هنوز طراحی چندان مناسبی ندارند و استفاده از آن‌ها به اندازه‌ی کافی راحت و آسان نیست.

برای مثال، ارتباط با هوش مصنوعی از طریق هدفون‌های بی‌سیم خیلی راحت است، اما مشکل این‌جا است که هیچ‌کس تمام روز هدفون را روی گوش نمی‌گذارد. به عنوان مثالی دیگر، توسعه‌ی نرم‌افزاری مخصوص ساعت‌های هوشمند برای تعامل با هوش مصنوعی کار سختی نیست، اما هنوز مشکل اول، یعنی نامناسب بودن برای استفاده‌ی طولانی‌مدت، هنوز پابرجا است.